25 Ağustos 2010 Çarşamba

zürafa

Aslında biz burada bir şeyler yazıyoruz, ama bunu bizden başka kimse okumuyor. twitter, sosyomat ve benzeri sitelerde de aynı şekilde işliyor bu. ben bu yazıyı yazıyorum ama bunu bir tek ben okuyacağım, bunu biliyorum. herneyse, geçende facebookda dolaşırken bir şey gördüm ; bıraktığında sana acı verecek bir şeyi sahiplenme diyordu. zaten insan bırakmamak için sahiplenir ve onun için değerli olduğu için bırakmaz. dolayısıyla sahiplenmiş olur. insanların neden bu kadar çelişik cümleler kurduğunu bilmiyorum. zaten bazı insanlar olarak biz, anlam veremiyoruz başkalarına. mesela; can yücel gibi bir şairleri neden bu kadar ortam malı yaptıklarına.
şimdi, sen bakma bu yazıda sadece başkalarını eleştirdiğime. ben aslında pek çok kez kendimi eleştiririm.
neye yarayacaksa demiyorum ben ama, çok şeye yarıyor çünkü.
ilk yazıda süreyaya değinmeden olmaz;
istediğim şeylerden biri de,
bedeninden
barış
akan
bir
zürafa.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder